Όλα ξεκινούν από την Αμφιβολία. Από αυτήν ξεκινούν η Αναζήτηση και η Δημιουργία.
Η Αμφιβολία είναι αυτή που σε κάνει να μη δέχεσαι τα δεδομένα.
Αυτή είναι που σε βάζει να φαντάζεσαι εναλλακτικές διαδρομές.
Αυτή σε κάνει να επαναστατείς απέναντι στη «καθεστηκυία» τάξη.
Αν δεν αμφιβάλλεις, απλά δέχεσαι, γίνεσαι στην καλύτερη περίπτωση ένας αγαθός και χαρούμενος Βούδας (στη χειρότερη δεν θα αναφερθώ) αλλά σε καμιά περίπτωση δημιουργικός άνθρωπος.
Ο δημιουργός αμφιβάλλει για τη Φύση, αμφιβάλλει για αυτό που βλέπει, αμφιβάλλει για τον ίδιο του τον εαυτό, και έτσι γίνεται κάτι «παραπάνω».
«Σκέφτομαι άρα υπάρχω» έλεγε ο Καρτέσιος, επειδή ήταν όμως πιστός Χριστιανός και φοβόταν να θέσει θέμα πίστης. Και τα κομπιούτερ σκέφτονται, αλλά δεν υπάρχουν ως όντα. Άρα, ο Καρτέσιος κάνει λάθος!
Το σωστό είναι «Αμφιβάλλω άρα υπάρχω». Τα κομπιούτερ δεν αμφιβάλλουν, για αυτό παραμένουν μηχανές και άψυχα. Τα ζώα δεν αμφιβάλλουν, για αυτό παραμένουν ζώα.
Ο Άνθρωπος, αυτό το σπάνιο ζώο, ήταν το μοναδικό που σήκωσε κεφάλι και είπε «Για δες! Αυτό μπορεί να φαίνεται έτσι, αλλά μάλλον δεν είναι έτσι…» και έτσι άρχισε να γίνεται κάτι πέρα από μηχανή…
Όταν ο άνθρωπος δεν αμφιβάλλει, γίνεται ξανά «ρες», πράγμα, μια απλή, πειθήνια, προβλέψιμη μηχανή. Και μάλλον όχι μόνο μηχανή, αλλά και όπλο, που στρέφεται πολλές φορές ενάντια στους πραγματικούς Ανθρώπους, εκείνους που τολμούν να αμφιβάλλουν…
Όλα αρχίζουν από την αμφιβολία.
Σωστά και για αυτόν τον λόγον αμφιβάλλουμε για τις προθέσεις του διαχειριστή αυτού του “τόπου”, για την ειλικρίνειά του και την εντιμότητά του!
Μην ξεχνάμε ότι αυτό μας κάνει ανθρώπους και βεβαίως έχουμε κάθε δικαίωμα!
Ποιά είναι τα κίνητρά του; (ίσως έτσι διασκεδάζει, ίσως δημαγωγεί, ίσως…)
Ποιά συμφέροντα εξυπηρετεί; (αυτό φαίνεται από τις επιλογές και τις θέσεις του)
Από ποιούς πληρώνεται; (αν βεβαίως πληρώνεται, αυτό δεν φαίνεται από πουθενά).
…
Ο κόσμος ηταν και είναι γεμάτος απατεώνες, υποκριτές που άλλα λένε, άλλα εννοούν και άλλα κάνουνε. Όλοι τους κόπτονται για τον συνάνθρωπό τους, για τους άλλους…κοίτα να δείς αλτρουισμός, για το καλό μας…
Όλοι τους φωνάζουν και ό,τι πράττουν ό,τι πράττουν για την δημοκρατία ή τον θεό, το περιβάλλον, ή …ή… για το καλό μας.
Ιακωβίνοι (αριστερά και δεξιά) που αυτοαποκαλούνται δημοκράτες, ανθρωπιστές, πατριώτες, οικολόγοι, πεφωτισμένοι διαφόρων τύπων που θέλουν να μας φωτίσουν για το καλό μας, εμάς τους αδαείς και το εντυπωσιακό είναι εν τέλει ότι καταλήγουμε να χειραγωγούμαστε στις αντιλήψεις μας, στίς απόψεις μας, στις θέσεις μας ή/και να σφάζουμε αλλήλους (κατόπιν διαταγών, παρότρυνσης, υποβολών).
Αποδείξεις δεν μπορούν να υπάρξουν ούτε για την “μηδενική”, ούτε για την “εναλλακτική” υπόθεση.
Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά και αυτό είναι που όλοι μας οφείλουμε να θυμόμαστε, και στις περιπτώσεις ατόμων που μας καλούν να λάβουμε οποιαδήποτε θέση και στάση.
Δεκτό απόλυτα! Μπορείς να αμφιβάλλεις και για μένα, με έναν όρο όμως: Να μην αμφιβάλλεις ΜΟΝΟ για μένα. Η αμφιβολία δεν πρέπει να σταματάει πουθενά. Αν επεκτείνεις αυτή την αμφιβολία και στα άλλα πράγματα γύρω σου, θα καταλάβεις αργά ή γρήγορα τι εννοώ, και θα αρχίσεις να βλέπεις καλύτερα.
Όσο για τα δικά μου κίνητρα μέσα από το αντιδόγμα; Είναι ακριβώς τα ίδια κίνητρα με τον οδηγό που προτρέπει τους άλλους οδηγούς να προσέχουν στον δρόμο: Αν δεν προσέχουν, κινδυνεύει και ο ίδιος από τις βλακείες που κάνουν! 🙂
Πιο σοβαρά, τα κίνητρά μου είναι τα ίδια με τα κίνητρα όλων εκείνων των χαζών που προσπαθούν να κατανοήσουν τον κόσμο γύρω τους αντι να ασχολούνται με το εμπόριο ψυχών ή/και προϊόντων. Τα ίδια δηλαδή κίνητρα που είχαν διάφοροι ανόητοι χαζοφιλόσοφοι που κάθονταν και έγραφαν προσπαθώντας να μεταδώσουν κάποιες σκέψεις, ενώ θα μπορούσαν πολύ πιο άνετα να πούνε μερικά ψέματα και να βγάλουν ένα κάρο λεφτά…
Καλό θα είναι επίσης να θυμάσαι ότι όταν κάποιος μας δείχνει κάτι, συνήθως πρέπει να κοιτάξουμε και εκεί που μας δείχνει, και όχι μόνο στο δάχτυλό του.
Με αυτό τον τρόπο συνήθως χάνεις κάτι πραγματικά ενδιαφέρον, και το μόνο που τελικά βλέπεις είναι …ένα δάχτυλο.
Δεκτόν σε γενικές γραμμές, βεβαίως όλοι πρέπει να θυμόμαστε ή καλύτερα να έχουμε κατά νου ότι όταν κάποιος μας δείχνει κάτι (εκτός των άλλων επιφυλάξεων-δάκτυλο ή δάσος, αληθές ή ψευδές, κ.α.) πιθανόν να θέλει να απομακρύνει το βλέμμα μας από κάτι άλλο, σωστά;
Εκτιμώ την ανταπόκριση και χαίρομαι για την διάθεση διαλόγου.
Ο Υδροχόος.